martes, abril 14, 2009

El día del paíno

Ayer, como manda la tradición, me levanté temprano y me pasé por una pastelería para cumplir con mi deber anual como paíno.

Despues de zamparnos la mona (la de pascua, no ésta), y supongo que para darme tiempo a bajar la otra mona antes de coger el coche, el padre de la criatura me puso el devedé de El Paíno I. Y un ginlemon (a falta de tónica...).

¡Y aún querían que me quedase a cenar! No sé, no sé, me huele que me quieren colocar el cachorrillo algún día. Por si acaso ya estoy preparando una lista de excusas creíbles, tipo "Lo siento, pero tengo ingresado al hamster con un ataque de hemorroides". Se aceptan sugerencias.
_

3 comentarios:

Antígona dijo...

Ay, ¡pero qué mal padrino, C.E.T.I.N.A!, ya pensando en escaquearte de tus obligaciones.

Pero bueno, para que no se diga, ahí va mi sugerencia:

"Lo siento, pero es que ayer me mordió un perro rabioso y podría contagiar al niño" :P

También te sirve con un vampiro, si te parece más realista :P

Un beso

Gerard Agudo dijo...

jo ahir vaig debutar com a padrí...algun consell CETINA?

c.e.t.i.n.a. dijo...

Home Gerard, el millor de ser padrí és que no tens cap responsabilitat. Només t'has de limitar a jugar amb la criatura i malcriar-lo, je,je,...